لحن لبهایت 

چه  استادانه میشکند 

همهمۀ سکوتم را همیشه 

و من چه نا آگاهانه

تو را با واژه های پر سرو

می نویسم 

وقتی از تو می سُرایم 

کلمات در برابر چشمانم می رقصند

در شعر من حضورت 

موسیقی لطیفی ست که جهانم را می نوازد...